Haydarpaşa bize aşıktı ben Haydarpaşaya,biz Haydarpaşaya aşıktık Haydarpaşa bize.
Haydarpaşa Tren Garıyla ilk Kocaeline üniversite sınavıma gitmem gerektiğinde tanıştım.Havası çok değişikti.Sanki bana klasik olcak ama beyaz sakallı,tarih kokan,her gidişimde bana hoşgeldin diyen bir yaşlı ihtiyardı ve ben kendini bilen ihtiyarları çok severdim.Sonraları her hafta İstanbul dan Kocaeline giderken ve de dönerken trenle gidip gelmeye karar verdim.Her hafta iki kere Haydarpaşa yı görmek çok hoş oluyordu her ne kadar trenleri tıklım tıklım olsada ve yaşlı teyzelere yer verip iki saat yolu ayakta gitsemde.Çünkü Haydarpaşa yı gördüğümde ona bir selam yollardım oda bana hoşgeldin evlat derdi ama şikayetleri başlamıştı.Bana burada çok dizi film çekiyolar diyordu.Bu insanlar hiç yaratıcı değil yıllardır benden faydalanıyolar diyordu.Ben onlardan kendimi esirgemem ama bir gün gelip ya yine beni yakarsalar diyordu.Ona seni yakarlarsa kendilerini yakmış olurlar dedim çünkü sen onların huzurusun ama bunun farkında değiller dedim.Beni az yakmadılar dedi ama söndürdülerde zaten tamamen yakamazlar dedi çünkü benim ölümden para kazanamazlar dedi.Benim kalbimi sökücekler dedi,senin gibi evlatları benden alıcaklar dedi,benim evlatlarım sizsiniz dedi;trenlerimi boyayarak anlamlandıran,selamını esirgemeyen,penceremden denize bakıp hava alan,bahçemde kuşlarımı besleyen sizlersiniz dedi.Burada ki asıl huzur aslında sizsiniz dedi.Ben sizin enerjinizi nesnel olarak işleyip sadece sizle paylaşıyorum o kadar dedi.Dedim beni bizi senden nasıl ayırcaklar dedim.Haydarpaşa vapur sesleri,ezan sesleri,martı sesleri,insan sesleri eşliğinde bana artık gerçek insanların gelmiceğini buranın huzurunu satın alabileceğini sanan insanların buraya geleceğini söledi ve sizin bana belkide paranız yetmicek sizleri bir daha göremicem dedi,beni otel yapcaklar dedi.Yapmacık insanların yatağı olcam dedi,beni asıl şimdi yaksınlar dedi.Ona kaygılanmaması gerektiğini söledim gün gelir devran döner seni otel yapanların hakkından geliriz,o günleri belki bizler görürüz dedim.Sende bizle mücadele et dedim.Sonra sustum o zaten çoktan susmuştu,mücadeleyi bekliyordu.
Vay be Haydarpaşa trenlerinde azmı anılarım var,insanların birbirleriyle doğru düzgün tanışabilip konuşabiliceği imkanların vardı,çok çeşit insanlar gördüm,simitler yedim.Koltuğunda oturup seyahat ederken yazı yazmaya çalışan azmı şairini gördüm.İnsanlar seni nasıl unutcak onu düşünüyom. Tabiki otel olunca seni görmeye parası yetmeyen insanlar.
İnsan sarrafı oldun Haydarpaşa ama kabul et seni harcamak isteyen insanları sende çözemedin.Neyse para bulmak lazım otobüsler senin iki üç katın Haydarpaşa kendine iyi bak arada sana uzaktan bakıcam ama biliyom sende bizi unutmıcan.
Neticesinde Haydarpaşa bize aşıktı ben Haydarpaşaya,biz Haydarpaşaya aşıktık Haydarpaşa bize.Neticede zorla satılsakta birbirimizi seviyoduk,öncededen sadece benim üzerimden para kazanıyorlardı şimdi artık Haydarpaşanında.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder